3 kuyu 3 kadın
Erhan İdiz - Burak Berberoğlu 06.08.2018
Dünyanın birçok bölgesinde eve su getirmek kadının işidir. Bu durum su krizinden en çok kadınların etkilenmesine neden oluyor. Çocuklarından feragat ederek yalnızca su taşımaya çalışan bir kadın hem ailenin hem de toplumun dışında kalıyor. Su krizinin çözülmesi ise en çok onların işine yarıyor. Çad’ın 3 farklı bölgesinde yaşayan 3 kadın, İHH’nın geçtiğimiz sene açtığı su kuyularının hayatlarında neleri değiştirdiğini anlattı.
Meryem İbet - Arıgueyge
24 yaşındayım. Suya yolculuklarım çocukken başladı. Yıllardır tek isteğim suya yakın olabilmekti. Eskiden günün 6 saatini bu işe ayırmak zorundaydım. Hava çok sıcaktı, eziyetli bir yolculuk yapıyordum. Şimdi o günler geride kaldı. Bir yıldır suya kolayca ulaşabiliyorum. 6 çocuğum var artık onlarla ilgileniyorum ve eşime tarlada yardım ediyorum.
Havva Seyid - Hıreyze Şato
Yaşımı bilmiyorum, babam biliyordu. Evlenmeden önce suya gitmeye başladım. Evlendikten sonra eşimin ailesi için su getirdim. Eskiden çok yoruluyordum, kötü günlerdi. Bidonlar çok ağırdı, kaldırmakta zorlanıyordum ama yine de suya gitmeye mecburdum. Su alabilmek için bazen 7 kilometre yürümek zorundaydım. Artık su yanı başımda. Sabah erkenden suyumu alıp tarlaya gidiyorum. 6 çocuğum var, ben evde olmasam bile onlar su alabiliyor.
Halime Muhammed - Moura
20 yaşındayım ve iki çocuğum var. Eşimin ailesiyle birlikte yaşıyorum. Kalabalık bir aileyiz. Bu yüzden herkesten daha çok su getirmek zorundaydım. Bazen günde iki defa suya giderdim. Getirdiğimiz su çamurluydu. İçerisindeki pisliğin çökmesini bekler öyle içerdik fakat yine de çok acıydı. Artık kuyu yakın. Sabah kalkınca eşim işe gidiyor ben de evdeki işleri yapıyorum. Suyu evden herhangi biri de alabiliyor. Ben de çocuklarımla vakit geçirebiliyorum.