Ülke içinde göç etmek zorunda kalan ihtiyaç sahiplerine kumanya ulaştırıyorduk. Eski bir okula geldik. Onlarca aile buradaki sınıflara sığınmış. Her sınıfta 10-15 kişi kalıyordu.
Kumanyaları ihtiyaç sahiplerine teslim ettikten sonra sınıfları geziyordum. İbrahim amca yatağında oturmuş, elindeki deftere bir şeyler yazıyordu. “Hiç okula gitmedim. Okuma yazmayı kendi kendime öğrendim. 2016’da yaşadığımız yerde çatışmalar başlayınca birkaç parça eşya alarak evimizi terk etmek zorunda kaldık. Kalacak bir yer bulamadım. Elhamdulillah, 4 yıl sonra başımızı buraya sokabildik. Allah sizden razı olsun, kumanyaları getirip tek tek bize teslim ettiniz. Burada çalışacak bir işimiz de yok. Sadece yardımlarla idare edebiliyoruz,” deyince onları bizzat ziyaret etmemizin ne kadar önemli olduğunu anladım. Buraya, İbrahim amca gibi gözlerden uzakta, her haline şükreden yüreklerle hemhal olmaya gelmiştik. Ziyaretimiz onlara umut olmuştu."
Burak Berberoğlu, Mali, 2021