AFGANİSTAN
Afganistan’da 40 yıl süren savaş büyük bir krize sebep oldu. Birleşmiş Milletler’in raporuna göre ülke nüfusunun yarısından fazlası insani yardıma muhtaç. Etkisi artan kuraklık, devam eden ekonomik kriz, yetersiz beslenme ve buna bağlı oluşan hastalıklar sebebiyle insani durum daha da kötüleşebilir.
Sadece son 20 yılda en az 50 bin kişi hayatını kaybetti. Yetim çocuk sayısı ise 2 milyondan fazla.
Hayırseverlerin destekleriyle, 25 yıldır Afganistan’da gıda, yetim ve su & sanitasyon çalışmaları başta olmak üzere birçok projeyle ihtiyaç sahiplerine destek oluyoruz. Çalışmalarımızı, Kabil ofisimiz ve Herat’taki lojistik merkeziyle yürütüyoruz.
500 öğrencinin istifade ettiği medresenin eğitime devam edebilmesi için tadilata ihtiyacı var.
DESTEK OL
- Yetim Destekleme Çalışmaları
Başkent Kabil'deki bir yetimhanemizle yetimleri güvenle geleceğe hazırlıyor; her ay 4 binden fazla yetimin gıda, eğitim, barınma ve sağlık ihtiyaçlarına destek oluyoruz.
- Gelir Temini Projeleri
İhtiyaç sahibi 200 kişiye terzilik eğitimi ile birlikte dikiş makinesinden ütüye, dikiş malzemelerinden kumaşa kadar tüm malzemeleri hediye ettik. Böylece, kimseye muhtaç olmadan yaşayabilecekleri ve ailelerini geçindirebilecekleri bir meslek sahibi oldular.
İHH Afganistan’da 1 yılda Neler Yaptı?
250 ton buğday tohumu
250 bin adet gıda kolisi
1820 adet bebek beslenme paketi
36.000 adet un (50 kg)
1.4 ton ilaç ve sağlık malzemesi
786 adet tekerlekli sandalye
20.781 aileye battaniye
200 aileye 20 adet tavuk
375 ton yakacak malzemesi
2 bin yetime bayramlık kıyafet
204 aileye süt keçisi
50 TIR ayni yardım malzemesi
Planladığımız Çalışmalar Neler?
- Yetimhane inşaatları
- Medrese ve yetimhane tadilatı
- Un dağıtımı
- Cami inşaatı
- Hastane tadilatları
- Yetim ailelerine meslek edindirme kursları
- Safran tohumu desteği
- 25 bin yetime sponsorluk hedefi
Oradaydık
“İhtiyaç sahiplerini ziyaret etmek için Laghman’ın bir köyündeyiz. Küçük yaştaki onlarca çocuk tarlalarda çalışıyor. Köyün toprağı tarıma uygun olmadığı için toprakları başka yerlerden getirip küçük tarlalar oluşturmuşlar. Köylüler su ihtiyaçlarını dereden karşılıyor ama kuraklık sebebiyle deredeki su bir hayli azalmış. Şimdi derenin tamamen kurumasından korkuyorlar.
Köyde dolaşırken 9 yaşındaki Abdulaziz’le tanıştım. Babası savaş sırasında vefat edince köye, dayısının yanına taşınmış. Neden çobanlık yaptığını sorduğumda ailelerini geçindirmek için hep birlikte çalıştıklarını söyledi. Bazı çocuklar ise ağaç budama ve meyve-sebze toplama işlerinde çalışıyordu.”
Ömer Çam, 2021