Bayram arifesinde Bangladeş’in Cox’s Bazar bölgesindeyim. Burada, Arakanlı mültecilerin yaşadığı büyük bir kampı ziyaret ediyorum. Kampta yaklaşık 2 milyon kişi yaşıyor. Aralarında sayısız çocuk var.
Kampın dar sokaklarından birinde, kiralık küçük bir dükkânda çalışan bir berber dikkatimi çekiyor. Adı Muhammed Noesim. 27 yaşında. Bir Rohingya Müslümanı. Myanmar’da uğradığı zulümden kaçtıktan sonra 2017 yılında ailesiyle birlikte Bangladeş’e sığınmış.
Yaklaşık 2,5 yıldır berberlik yapıyor. Elde ettiği günlük kazanç 2 ila 4 dolar arasında değişiyor. Bu gelirle ailesini geçindirmeye çalışıyor. Evli ve iki çocuğu var.
Konuşurken sol kolunu sık sık tutuyor. Myanmar’da gördüğü işkenceler nedeniyle kolundaki sinirler zarar görmüş. Sürekli ağrı çekiyor ama çalışmaya devam ediyor. “Ailem için başka çarem yok,” diyor.
Bugün, bayram arifesi olduğu için dükkanında daha fazla insan var. Kamptaki birçok kişiye bayram tıraşı yaparak onları bayrama hazırlıyor. Beni de tıraş etmeyi teklif ediyor. Kabul ediyorum. Muhammed’in tıraşı sonrası kurban dağıtımımızı gerçekleştirmek için ayrılıyorum. Kurban etlerini paketleyerek yüzlerce ailenin çadırına ulaştırıyoruz.
Tıraşla başlayan bayram heyecanı, hayırseverler sayesinde çadırlarda da yaşanıyor.
Bangladeş, 2024