"Okul bahçesindeki yetimhaneye girdiğimizde çocuklar bizi öyle sıcak karşıladı ki, sarılmalara doyamadık. Uzun zaman sonra kavuştuğunuz akrabalarınızın olduğu memleket havası vardı ortamda."

Yedi saatlik uçuşun ardından Burkina Faso’ya varmıştık. Aksilik bu ya, bavullarımız yaşanan bir sorundan dolayı İstanbul’da kalmış. Elimiz kolumuz bağlı, ne yapacağımızı düşünüyorduk. Kendimiz için değil, kilometrelerce uzaktan yüzünü güldürmeye geldiğimiz çocuklar için üzülüyorduk. Bavullarımız oyuncak doluydu.

 Ertesi sabah erkenden kumanya dağıtacağımız köye ulaştık. Bizi karşılayan köy halkını görünce buraya geliş nedenimizi hatırladık. Gülüşen çocuklar moralimizi yerine getirdi, hemen işe koyulduk. Hayırseverlerin emanetlerini ihtiyaç sahiplerine teslim ettik.

 Hayırseverlerin desteğiyle köy meydanına yapılan cami, Kur’an kursu ve su kuyusu, yöre halkı için çok önemli. Çünkü Müslümanların yaşadığı köylerin yakınına yapılan ihtişamlı kiliseler, misyonerlik için kullanılıyor. Eğer Müslümanlar buradaki kardeşlerine sahip çıkmazsa, kiliseler sahip çıkıyor.

 İkinci gün daha çok heyecanlıydım. Yapımı için aylarca emek verdiğimiz okula gidiyorduk. Beş saatlik yolculuğun ardından okula vardık. Malcolm X Lisesi’ni gördüğüm an kalbim yerinden çıkacak gibi çarpıyordu. Kötülüklerin egemen olmaya çalıştığı bu topraklarda, bir okul, bölge halkının umudu oluyor.

 Okul bahçesindeki yetimhaneye girdiğimizde çocuklar bizi öyle sıcak karşıladı ki, sarılmalara doyamadık. Uzun zaman sonra kavuştuğunuz akrabalarınızın olduğu memleket havası vardı ortamda. Bizim için hazırladıkları hediyeleri, çizdikleri resimleri ömrüm boyunca saklayacağım.

 Yıllarca, İHH İnsani Yardım Vakfı’nın yetim kalan çocuklarla hayırseverlerin desteğini buluşturduğu Yetim Sponsorluk Sistemi’nden faydalandım ve o yıllarda kendime bir söz vermiştim. Ulaşabildiğim her yetimin başını okşayacak ve yüzünü güldürecektim. Onlara ablalık yapacaktım. Burkina Faso’daki bir yetimhanede bu hayalimi gerçekleştirdim. Türkiye’den kilometrelerce uzakta, yetim çocukların babam için ettiği duaları asla unutmayacağım.

İlknur Akçay / Burkina Faso, 2019