İHH İnsani Yardım Vakfı
0
Bağış Yap
Takip Et
TR
TRY
Kapat
  • Biz kimiz
  • Ne yapıyoruz
  • Ne yapabilirsiniz
  • Oturum aç
“Gözümden sakındığım evlatlarım kanlar içinde yatıyordu.”
Yetim 14.09.2023

 muhammed-bedran.jpg

Yetim Sponsorluk Sistemi’yle destek olduğumuz Filistinli Muhammed Bedran’ın annesi anlatıyor:

“Bayramın üçüncü günüydü. Bayramdı ama birkaç gündür sevinçle değil, korkuyla uyanıyorduk. Bombardıman günlerdir devam ediyordu. O sabah yine patlama sesiyle uyandık. Çocuklarımı sakinleştirdikten sonra hep birlikte kahvaltı ettik. Oğlum Muhammed, arkadaşlarıyla sokakta oynamak için izin istedi. Onu, bombardımanın devam ettiğini, dışarının güvenli olmadığını anlatarak ikna ettim. Ama çocuk işte, aklı dışarıda kalmıştı: “Annecim, arkadaşlarım dışarıda mı bakar mısın?” diye sordu. Pencereden başımı uzatır uzatmaz büyük bir gürültüyle patlama oldu. Bomba bu kez yakınımıza düştü. Her taraf toz duman oldu. Etrafımı göremiyor, sadece çocuklarımın çığlıklarını duyuyordum. Onları aramaya başladım. Seslerine doğru yaklaştığımda yerde kanlar gördüm. Gözümden sakındığım evlatlarım kanlar içinde yatıyordu. Hangisine koşacağımı şaşırdım. Komşularımın yardımıyla hepsini hastaneye götürdük. Çocuklarımın vücudu yanmış, patlamanın şiddetiyle kemikleri kırılmıştı. Elhamdulillah hepsi yaşıyordu. Ancak en büyük zararı gül yüzlü Muhammedim gördü. Doktorlar, bana, Muhammed’in sağ gözünü kaybettiğini söyledi. Buna çok üzülsem de sol gözüyle görebilir diye düşündüm. Ancak doktorlar sol gözüne gelen şarapnel parçası yüzünden hiç göremeyeceğini söyledi. Dünyam başıma yıkıldı. Muhammedim artık göremeyecekti. Daha birkaç saat önce arkadaşlarıyla oynamak için izin istemişti. Şimdi ona annesini, babasını, kardeşlerini, arkadaşlarını, ağaçları, çok sevdiği gökyüzünü bir daha göremeyeceğini nasıl söyleyecektim? Ne yapacağımı düşünürken bir yandan eşime ulaşmaya çalışıyordum. O sırada Muhammed ameliyattan çıktı. Onunla ilgilenirken eşimin camideyken şehit olduğu haberi geldi. Daha sabah yaşadığımız korkuyu atlatamadan, yaralı çocuklarımla yapayalnız kaldım.

O günün üzerinden yaklaşık beş yıl geçti. Muhammedim duruma halen alışamadı. Çok sevdiği okulundan, öğretmenlerinden, arkadaşlarından ayrılmak zorunda kaldı. Artık görme engelliler okuluna gidiyor. Ancak bu durumu halen kabullenemiyor. Sürekli üzgün, artık eskisi gibi gülmüyor.”

Gazze’de, Yetim Sponsorluk Sistemi’yle, Muhammed Bedran ve 146 engelli yetime düzenli destek oluyoruz. Yetimlerin eğitim, sağlık, barınma ve gıda ihtiyaçlarını karşılamak için çalışmalar yapıyoruz. Siz de bir yetime sponsor olarak ihtiyaçlarına destek olabilir, hayatını değiştirebilirsiniz.

Bağış Yap