Kahire’nin kalabalık caddelerinden birinde, küçük bir restoranın bahçesinde iftar saatini bekleyen onlarca insan vardı. Hepsi Gazze’den gelen mültecilerdi. Evlerini, sevdiklerini, alıştıkları sokakları geride bırakıp buraya sığınmışlardı. Zor şartlar altında, belirsizlik içinde yaşam mücadelesi veriyorlardı. Ama bugün, sofralarında sıcak bir yemek olacağını bilmenin huzuruyla bekliyorlardı.

İftar saati yaklaşırken yemekleri dağıtmaya başladık. Artık çocukların yüzü biraz daha gülüyordu, anneler şükrediyordu. Her biri yemeğini alıp evine, kalacağı yere döndü. Oruçlarını nasıl açtıklarını görmedik ama o yemeklerin, belirsizlik içinde geçen günlerine küçük de olsa bir rahatlama getirdiğini biliyorduk. O akşam sofralarında sıcak bir yemek vardı ve en önemlisi, yalnız olmadıklarını hissettiler. Burada, herkesin ortak bir hikayesi var: Vatanlarından koparılmış olsalar da, kardeşlik onları bir sofrada birleştiriyor.

Kahire, Mısır