“Ben Müslümanım. Ortodoks bir papazın verdiği derse girmem” deyip sınıftan çıkan Bünyamin 9 yaşında bir yetim. Kendisiyle Novi Varoş’ta tanıştık. Annesi ve dedesiyle yaşıyor. İHH’nın desteklemiş olduğu yetimlerden biri. Uzaya dair her şeye ilgisi var. Gökyüzünü inceliyor ve büyüyünce astronot olmak istiyor. Dünyayı ve özellikle Türkiye’yi yakından takip ediyor...
Yetim Dayanışma Günleri’nde yolumuz Sancak’a düştü. Sancak bölgesi Balkan yarımadasının merkezinde, Sırbistan ve Karadağ cumhuriyetlerinin ortasında yer alıyor. Osmanlı Devleti’nin Avrupa’daki son sancağı olan Sancak’ta nüfusun %65’i Boşnaklar geriye kalan kısmı da Sırp, Karadağlı Hristiyanlar ve Arnavut Müslümanlardan oluşuyor.
Sancak, Osmanlı ile kara bağlantısı kalmadığı dönemde bile bağımsızlığını ilan etmemiş bir bölge. Başkent Novipazar şehrinin temelini Osmanlı mimarları atmış bu yüzden her yer çok tanıdık geliyor bizlere. Sancaklı Müslümanlarının yaşadığı şehirlerde bilinçli bir şekilde kalkınmaya engel olunmakta ve çalışma alanları daraltılmış. Resmi kurumlarda, özellikle belediyeler ve polis teşkilatında çalışanların tamamına yakını Sırplardan oluşuyor ve Sırp milliyetçiliği bariz bir şekilde hissediliyor. Sancaklı Müslüman Boşnakların yaşadığı bölgelerde altyapı çalışmaları, Sırpların yaşadığı bölgelere nazaran bakımsız ve atıl bırakılmış durumda.
Sancak yolculuğumuza, Türkiye’deki hayırseverlerin emanetlerini ve hediyelerini yetimlerimize ve ailelerine teslim ederek başlıyoruz. Ekibimizle önce Novipazar şehrindeki yetim ailelerimizi ziyaret ettik. Zarifa Layiç, bakımsız bir evde dört yetimiyle birlikte yaşıyor. Zinedin, Zerin, Zenilda ve Seid’in iki yıldır İHH Yetim Destekleme Projesi ile eğitimleri ve diğer temel ihtiyaçları karşılanıyor. Zarifa Hanım taksi şoförü olan eşini 49. yaşında beyin kanaması sonucu kaybetmiş. Onların geleceğe umutla bakabilmeleri için elinden geleni yaptığını ve dua ettiğini söyleyen Zarifa Hanım, yapılan yardımlar için çok müteşekkir.
Sancak’ın diğer bir bölgesi olan Tutin’deki yetimlerimizi sevindirmek ve onlara hediyeler vermek için tekrar yola koyuluyoruz. Gittiğimiz istikamette yolların bakımsız oluşu gözümüzden kaçmıyor. Müslüman nüfusun %90 olduğu Tutin’e vardığımızda yetimlerin bizi beklediği alana doğru hareket ediyoruz. Yetimlerle birlikte bizi Tutin Belediye Başkanı Şemseddin Kucevic karşılıyor. Burada yetimlerimiz ile birlikte kısa bir program icra ediyor ve 24 yetim ailesine gıda ve nakdi yardımlar yapıyoruz. Ertesi gün Sineitsa, Nova Varoş, Prijepolye bölgelerindeki yetimlerimizi ziyaret ediyoruz. Yetimlerimizin dertleriyle dertlenmek, sevinçlerine ortak olmak ve onların geleceğe dair düşüncelerini dinlemek çok farklı bir duygu bizim için.
Yeni Bir Dünya Hayali
Bünyamin ile Novi Varoş’ta tanıştık. 9 yaşında annesi ve dedesi ile birlikte yaşıyor. İHH’nın desteklemiş olduğu yetimlerden biri. Zekasının parlaklığı gözlerinden okunuyor. Ortodoks bir papaza karşı duruşu bir hikaye gibi dilden dile dolaşıyor. Uzaya dair her şeye ilgisi var. Gökyüzünü inceliyor ve büyüyünce uzaya gitmek istiyor. Dünyayı ve özellikle Türkiye’yi yakından takip ediyor… Bir süre sohbet ediyor, oyunlar oynuyoruz kendisiyle. Bize kapıya kadar eşlik ediyor, el sallıyor ardımızdan uzun süre.
Sancak’taki son durağımız Rojaye oluyor. Yetim Destekleme Projesi kapsamında 28 yetim ailesine nakdi ve gıda yardımları gerçekleştiriyoruz burada. Dönüş yolculuğumuz için hazırlık yapmak üzereyken yetimlerimiz arasında şiirler yazan ve bu şiirleri kitaplaştıran Samet ile tanışıyoruz. O duygulu dünyasında yazmış olduğu şiirlerin ağırlığı ve masumiyeti ile hatıra fotoğrafı çektiriyoruz kendisiyle ve elbette diğer yetimlerimiz ile birlikte de. Çantalarımızdaki son hediyeleri takdim ediyoruz o minik ellere ve her yolculukta olduğu gibi buruk bir sevinç ile tekrar yola koyuluyoruz.