Kurban çalışmaları için Lübnan’ın Sur şehrine geldik. İsrail sınırına yakın konumu nedeniyle Sur, geçmişte birçok saldırıya uğramış bir şehir. 1948’den bu yana binlerce Filistinli buraya göç etmiş. Bugün şehirde üç büyük mülteci kampı var.
Kurban emanetlerinin dağıtımı sırasında bir köşede oturan yaşlı bir kadın dikkatimi çekiyor. Sırasını bekliyordu. Yanına gidip tanışmak istedim. Adı Zehra.
Zehra teyze “Ben buraya geldiğimde 3 yaşındaydım,” diyor. “Tek hatırladığım şey, evimizden hiçbir şey alamadan bir bahçenin içinden gizlenerek kaçtığımızdı. Buraya gelirken geri döneceğiz zannediyorduk. Ben neredeyse 80 yaşına geldim ama hala mülteci olarak burada yaşıyorum.” diyor.
Kamp yaşamı kolay değil. Haklar kısıtlı. Yaşlıların geçimi ise çocuklarına bağlı.
“Bu hayatta sadece iki arzum var; birisi doğduğum topraklar olan Akka’da son nefesimi verebilmek, ikincisi de özgür bir Kudüs’te namaz kılabilmek. Burada yıllardır büyük zorluklar yaşıyoruz. Mülteci konumunda olduğumuz için haklarımız çok kısıtlı. Çocuklarım iş buldukça çalışıyor ve evde ateş yanıyor. Onlar da olmasa ben ne yapardım bilmiyorum.” diye devam ediyor.
Kurban Bayramı’nın çocuklar için ayrı bir yeri var.
“Sizler onca yoldan bizim için geldiniz. Bu bayramda da torunlarım sayenizde çok sevinecek. Allah hepinizden razı olsun. Ben de sizi bir gün özgür bir Filistin’de ağırlayacağım.”
Lübnan, 2024