Gazze halkına,
Gariptir ki, bugün aile çalışmalarımız bizi Gazze’ye değil de Hayfa’ya götürüyor. Son on altı ayımızı kızımız Rachel’in 2003 yılında Rafah’ta haksızca öldürülmesi sebebiyle İsrail Devleti ve Savunma Bakanlığı’na karşı sivil bir dava takibi içinde geçirdik. Mahkemelerde öğrendiğimiz şeyler sadece Rachel’in yaşadıklarına değil aynı zamanda Gazze’de saldırı altındaki insanların yaşadıklarına da ışık tutuyor. Kongre’deki, Dışişleri Bakanlığı’ndaki ve Beyaz Saray’daki ABD hükümeti yetkilileri ile Gazze anlayışlarını güçlendirmek ve ABD’deki politikalarda değişikliğe gidilmesini teşvik etmek amacıyla görüşmeler yaptık. Açıkça görülüyor ki, çabalarımız şu ana kadar başarılı olamadı ancak başarana kadar mücadelemizi sürdürmeye kararlıyız. Tabii bu arada gerek ABD’deki gerekse diğer ülkelerdeki halk tabanından gruplar ve kişilerle görüşmeler yapmaya devam edeceğiz. Dünya genelinde tüm insanların bu konuya bakışı hızla değişiyor. Gazze’deki gayriinsani durumun daha fazla devam edemeyeceği anlayışının yayılmasıyla, bu durumun bir an önce çözüme kavuşturulması isteği ortaya çıkmaktadır. İnsanların söz sahibi olduğu yerlerde liderlerin de onlara muhakkak uyması gereklidir!
Şu ana kadar dört kez ziyaretinize geldik. Ama hiçbiri Gazze’ye neler getirebileceğimiz ile ilgili olmadı. Aksine, hatıralarımız her zaman eve dönerken kalbimizde taşıdığımız o güzel anılarla doldu. Siz Gazzeli dostlarımızı daima sevgi ile anıyoruz ama bunun nedeni kesinlikle sizinle aynı kaderi yaşamamızdan değil daha ziyade tüm gücünüzü, onurunuzu ve azminizi bizimle paylaşmanızdandır.
Sizlerle daha çok şey paylaşabilmek isterdik ama şimdilik bu kadarı yeterli olacaktır. Bir sonraki adımı atabilmek adına paylaştığımız güç, sonrasında çözüme ulaşmak adına atılacak olan adımlar, bizleri tek bir yolculukta çocuklarımız için eşit derecede aydınlık ortak bir gelecek sağlamak adına bir araya getirecektir inşallah.
Sevgi ve birliktelik dileklerimizle…
Craig ve Cindy Corrie
