Osman Atalay

“Siz görürseniz onlar da görecekler” sloganı ile başlayan, Afrika katarak ameliyatı kampanyası çerçevesinde Benin, Togo ve Gana’dan sonra  Nijer’de de kaalaytark ameliyatı yapmak üzere 10 kişilik bir ekip ile yola çıktık. Türkiye’den üç bayan doktor ve üç hemşire de gönüllü olarak bu operasyona katıldılar. Dört İHH personeli ile birlikte 56 koliden oluşan yaklaşık bir ton malzeme; ilaç ve tıbbi araç gereçler ile 14 saat süren aktarmalı uçuş sonucunda Nijer’in başkenti Niamey’e vardık. Sabaha karşı 04:00’da Nijer’e vardığımız ekibimizle Niamey kentinde dinlendikten sonra akşam 15 saat sürecek olan çöl güzergahı üzerinden Nijer’in doğusunda bulunan Tesova bölgesine yolculuğumuz başladı. Gece yolculuğu boyunca çöl yağmurları, bozuk yollar ve sıcak hava ile 15 saat sonra ameliyatların yapılacağı Tesova bölgesine vardık. 130 bin Nijerlinin yaşadığı ve kasaba-köy karışımı bir yer olan Tesova, 13 milyon nüfusa sahip.

Gece dinlendikten sonra, sabah hastanemizin yolunu tuttuk.Vardığımızda, ilaç, tıbbi araç ve gereçlerimizi ameliyathaneye kurmaya başladık. Ameliyat ve muayene olmak isteyen insanlar hastanenin bahçesini birkaç gün öncesinden doldurmuşlardı. Bir hafta boyunca hastane bahçesinde yatan bu insanlar yakınlarının ameliyat olmasından  sonra köylerine ve evlerine döndüler. 13 milyon nüfusa sahip olan Nijer’de sadece 13 göz doktoru var ve tabi ancak parası olan bu sağlık hizmetlerinden istifade edebiliyor. Çok küçük yaşlarda başlayan katarakt, insanı hayatı boyunca görme yeteneğinden mahrum bir şekilde yaşamaya mahkum edebiliyor. Günler öncesinden, Türkiye’den doktorların geleceğini duyan kadın-erkek, genç-ihtiyar bir çok kişi umutla hastanenin bahçesinde bekliyorlardı.

Ameliyathanemizi kurup ilk hazırlıkları tamamladıktan sonra doktorlarımız operasyona başladılar. Bir hafta boyunca, sabah 08:00-akşam 09:00 arasında, 600 göz muayenesi ve 165 katarak ameliyatı yaparak insanların sevincine ve umuduna şahit olduk. Çok şükür aksilik ve sıkıntı yaşanmadan sevinçli bir şekilde mevcut talebe cevap verilmiş olundu. Tabii bölgede ameliyatlar devam ederken, bölge sağlık müdürü, belediye başkanı, vali, doktorlar ve sağlık personelleri hastaneye doktor ve hemşirelerimizi ziyaret etmeye geliyor; Türkiye’ye olan minnet ve şükranlarını, selam ve sevgilerini belirtiyorlardı. Ziyaretimize gelenler, Nijer’e gelmemizin onlar için ne kadar önemli olduğunu, özellikle kardeş olduğumuzdan dolayı bizlerin buralara sık gelmemiz gerektiğini vurguluyorlardı.

Nijer, dünyanın en fakir ülkesi. Nüfusun tamamına yakını Müslüman. Henüz tarım toplumuna geçebilmiş değil. Hıristiyan nüfus yoğun değil. “Nijer’e İslam dünyasının ilgisi nedir?” dersek, malesef bir iki ülke dışında doğru dürüst program ve proje uygulayan ülkeye rastlamak zor. Bölgede Amerikalı, Evanjelik ve Japon kuruluşların okullarda temizlik dersleri verdiklerine şahit olduk. Bir de Fransız kuruluşlarının yoğunluğu söz konusu tabi, fakat bu durumdan Nijer yöneticileri ve halkı pek de memnun değil. Özellikle ülkede sokaklarda görülen tüm beyazlar onlar tarafından Batılı yabancılar olarak algılanıyor. Konya, Ankara ve İstanbul’dan gelen bayan doktor ve hemşirelerimizin Türkiyeli ve Müslüman olduğunun öğrenilmesi bölgede hayret, şaşkınlık ve sevinç yaratıyor. Ameliyat olan ve gözleri açılan insanların ellerini yumruk yaparak sevinç gösterisinde bulunmaları hepimize ayrı bir mutluluk veriyordu. Açlık ve yoksulluk Nijer’in en büyük sorunu. Tabi yoksulluk derken sağlık, eğitim, toprak, tarım gibi her şeyden yoksun olmaları hayatlarının ve zamanlarının büyük bir bölümünü adeta oturarak ve hiçbir şey üretmeden geçirmelerine sebep oluyor.

Nijer’de 12 gün süren çalışma sonucunda sağlık operasyonu dışında İHH İnsani Yardım Vakfı olarak su kanalı, su kuyuları, Niamey üniversitesinde bilgisayar bölümü, kimya laboratuarı ve doğum kliniği projelerini tamamlamak üzere ayrıldık. Ekipteki tüm görevli arkadaşlarımızla bir daha gelmek umuduyla sevinç ve hüzünün arasında Nijer’e “Allahaısmarladık” dedik. 15 saat süren çöl yolculuğu bizlere sanki bir saatlik yol gibi gelmişti. Çünkü, gidişimiz ve dönüşümüzle, üzerimizde Nijer’in yarasına ortak olabilme şansına sahip olmanın dayanılmaz huzuru ve hafifliği vardı. İstanbul’dan, Konya’dan ve Ankara’dan yola çıkmış; Nijer’e uzayan inanç ve kardeşliğin maddi ve manevi köprüsünde bir taş da biz olmuştuk