İHH’nın kurban hisselerini ihtiyaç sahiplerine ulaştırmak için Cibuti’deyiz. Yol boyu çöllerden geçerek bir köye varıyoruz. Çalı çırpıdan, çaputtan oluşan birkaç metrekarelik evlere misafir oluyoruz. Evlerin içindeki tek şey boş tencereler. Yokluğun ne demek olduğunu burada öğreniyorum. Köyün meydanına gelince bizi ağaçta dalgalanan Amerikan bayrağı karşılıyor. Bu çöl köyünde emperyalizmin bayrağını görmek bizi şaşırtıyor.
Sonra fark ediyorum. Onların tek derdi karınlarını doyuracak birkaç lokma ekmek, bir yudum su. Hayatta daha ötesini görmeye mecalleri, takatleri yok. Hayatta kalabilmek için uzanan tek ele sarılmışlar. Belki bir hafta sonra açlıktan ölebilecek bu insanlara sömürge, emperyalizm nutukları atmak boşuna. Önce yardım eli uzatmalıyız onlara. Sonra yetiştirecekleri nesiller elbette kendi yolunu bulacaktır.
Adım Demet Tezcan. 2007 yılı kurban organizasyonunda İHH ekibiyle Cibuti’deydim.
Yine yola çıkıyoruz. Yine mazlumların yanında olacak; kurbanlarınızı 106 ülke ve bölgede ihtiyaç sahiplerine ulaştıracağız. Bu iyilik kervanına siz de kurbanınızı katabilirsiniz.